สำหรับคนที่กำลังคิดวางแผนจะไปทัวร์พม่าแล้วล่ะก็ต้องขอบอกครับว่าการไปทัวร์พม่าในปัจจุบันนี้สะดวกสบายกว่าแต่ก่อนเยอะทีเดียวเพราะไม่ว่าเราจะไปทัวร์พม่ากับบริษัททัวร์หรือไปจะทัวร์ด้วยตัวเองก็สามารถทำได้ง่ายๆ ไม่ยุ่งยากขอเพียงแค่มีความพร้อมทั้งร่างกายและจิตใจเพียงแค่นี้การไปทัวร์พม่าของเราก็จะราบรื่นไม่มีปัญหาใดๆ ดังนั้นเพื่อเป็นการเตรียมความพร้อมในการไปเยือนพม่าเราควรรู้กันก่อนว่ามีอะไรที่ต้องเตรียมตัวกันบ้าง

               ประการแรกเลยคือเราต้องเตรียมร่างกายของเราให้พร้อมเพราะถึงแม้ว่าประเทศพม่านั้นจะอยู่ในสภาพภูมิประเทศที่ใกล้เคียงกับประเทศไทยนั้นก็ตามทีแต่พื้นส่วนใหญ่ก็ยังไม่เจริญดังนั้นจึงมีโอกาสเสี่ยงต่อการติดโรคร้ายบางชนิดได้ ดังนั้นผู้ที่คิดจะเดินทางควรทำให้ร่างกายแข็งแรงหรือฉีดวัคซีนป้องกันตัวก่อนการเดินทาง

               ถัดมาคือความพร้อมด้านการเงินเนื่องจากประเทศพม่านั้นยังไม่มีธนาคารหรือตู้เอทีเอ็มแพร่หลายมากนั้นดังนั้นจึงควรที่จะแลกเงินจากประเทศไทยไปให้พร้อมเพื่อความสะดวกโดยอาจจะแลกเป็นเงินสกุลท้องถิ่นหรือแลกเป็นดอลลาร์สหรัฐอเมริกาไปก็ได้

               ประการที่สามประการสุดท้ายคือการเข้าเมืองของประเทศพม่าโดยผู้ที่จะเดินทางเข้าประเทศพม่าต้องมีหนังสือเดินทางที่ยังไม่หมดอายุ และมีการตรวจลงตราประเภทนักท่องเที่ยวหรือประเภทนักธุรกิจจากสถานทูตเมียนมาร์ประจำประเทศไทยซึ่งได้แก่ Tourist Visa มีอายุ 28 วัน, Business Visa ประเภทธุรกิจอยู่ในพม่าได้นาน 10 สัปดาห์ และ Entry Visa สำหรับเจ้าหน้าที่องค์การระหว่างประเทศ และแขกของหน่วยงานหรือรัฐบาลพม่า

สถานที่ท่องเที่ยวในดินแดนแห่งประเทศญี่ปุ่นอีกสถานที่หนึ่งที่สามารถสร้างชื่อเสียงได้ภายในระยะเวลาไม่นาน  อย่าง “เรียวกังทัตสึมิคัง”   ซึ่งถือได้ว่าเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่นักทัวร์ญี่ปุ่นต่างก็พาให้ความสนใจและอยากเดินทางไปสัมผัสในทุก ๆ ครั้ง  ด้วยลักษณะของเรียวกังทัตสึมิคัง  เป็นย่านที่มีอาณาบริเวณที่กว้างขวางในแถบคามิโมขุ  และที่สำคัญสถานที่แห่งคงความสวยงามไปด้วยธรรมชาติและแมกไม้ผสมผสานกับความเป็นเมืองที่มีผู้คนคับคั่ง  จึงเกิดบรรยากาศที่ผ่อนคลายและน่าค้นหาเป็นอย่างยิ่ง

ในย่านถนนออนเซ็นในตัวเมืองมินาคามิ  ถือได้ว่าเป็นแหล่งรวมเรียวกังและโรงแรมต่าง ๆ นานาหลากหลาย  แต่สำหรับ “เรียวกังทัตสึมิคัง”  กับให้บรรยากาศที่มีความผ่อนคลายแก่นักท่องเที่ยวที่เดินทางมายังที่นี่เสียมากกว่า  บรรยากาศโดยรอบที่โอบล้อมไปด้วยธรรมชาติและความเป็นส่วนตัวจึงมีมากกว่าที่อื่น ๆ ในประเทศญี่ปุ่น  และกำไรของผู้ที่มาพักสถานที่แห่งนี้  จึงเป็นในเรื่องของข้อแตกต่างกับบรรยากาศที่หาที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว    สำหรับเรียวกังทัตสึมิเป็นสถานที่พักผ่อนซึ่งมีห้องพักขนาดกว้าง  และมีให้เลือกหลากหลายสไตล์ หลากหลายรูปแบบในความเป็นญี่ปุ่นผสมผสาน  ทัตสึมิคังยังคงให้ความอำนวยความสะดวกอีกมากมายที่ถูกจัดเตรียมไว้เพื่อรองรับนักท่องเที่ยวไม่จำกัดจำนวน

  โดยสถานที่นี้มีบริเวณโดยรอบที่น่าค้นหาและน่าติดตาม  ทุก ๆ สถานที่ในพื้นที่ทัตสึมิคัง  เปรียบเสมือนเป็นสถานที่อีกรูปแบบหนึ่งที่มีกลิ่นไอแห่งความเป็นญี่ปุ่นโดยแท้  การใช้ชีวิตแบบญี่ปุ่นคงสร้างความสนุกสนานและได้รับประสบการณ์อย่างเต็มที่กับนักท่องเที่ยว  ด้วยอารมณ์แห่งความสุนทรีกับสถานที่ในประเทศญี่ปุ่น  คงสร้างความทรงจำและความสุขที่งดงามได้อย่างมากมาย ในบรรยากาศ เรียวกังทัตสึมิคัง นั่นเอง

มาทัวร์ยุโรปทั้งทีไม่พาไปเที่ยวประเทศออสเตรียได้ยังไง เพราะประเทศขึ้นชื่อว่าเป็นเมืองที่ขึ้นชื่อเรื่องความ      โรแมนติกติดอันดับต้นๆของโลกเลยทีเดียว  ว่าแล้วก็ตามติดมารู้จักแหล่งมรดกโลกทางวัฒนธรรมกันเลย

•    กราซ  –        บริเวณศูนย์กลางเมืองเป็นเขตเมืองเก่าดั้งเดิมที่ตั้งมานานหลายศตวรรษแล้วทอดตัว อยู่เชิงเขาชลอสแบร์กพร้อม หอนาฬิกาที่มีชื่อเสียง กราซเป็นแหล่งรวมสถาปัตยกรรมต่างๆจากทุกสมัย ทั้งโกธิค เรอเนส์ซองส์ และบารอก จนถึงยุคย้อนยุคและยุคยูเกนดัชทิล(อาร์ตนูโว) หากต้องการชมรูปแบบชีวิตในยุคกลางชัดๆต้องไปอาร์เมอรี่ที่โด่งดัง ตรอกซอกซอยในเขตเมืองเก่าคือพยานของวัฒนธรรมอันโดดเด่นที่มีอายุยาวนาน หล่อเลี้ยงวิถีชีวิตผู้คนด้วยท่วงทำนองแห่งศิลปะ และวัฒนธรรมแม้ว่าทางด้านการเมือง กราซจะเฟื่องฟูอยู่เพียงช่วงสั้นๆก็ตาม

•    ฮาลชตัดต์ – ดัคชไตน์/ซาลสกัมแมร์กูท  –      ใจกลางดินแดนแห่งเทพนิยาย ซาลสกัมแมร์กูท มีพลอยเม็ดงามประดับอยู่เชิงเขาดัคชไตน์ที่สูงตระหง่าน แผ่นดินทรงคุณค่าทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมนี้คลุมอาณาบริเวณเมืองฮาลชตัด ต์, โกเซา, โอแบร์ทราวน์ และบาดกอยแซร์น รวมกันเป็นศูนย์กลางของอินเนอร์ซาลสกัมแมร์กูท ดินแดนซึ่งมีวัฒนธรรมสืบทอดต่อกันมา นานถึง 3,500 ปี เหมืองเกลือ ที่ทำกันมาตั้งแต่สมัยกลางของยุคสำริดสร้างความเจริญให้ท้องถิ่น สถาปัตยกรรมที่มีเสน่ห์ เฉพาะตัวด้วยการประดับเครื่องไม้และเก็บเกี่ยวประสบการณ์จากจารีตประเพณีที่ยังคงมีพลังและชีวิตชีวา

•    ทะเลสาบนอยซีดแลร์  –      ทะเลสาบ แบบทุ่งหญ้าสเตปที่ใหญ่ที่สุดใจของยุโรปกลาง ห้อมล้อมไปด้วยพงไม้น้ำและพงหญ้าสีทองมีทิวไร่องุ่นอยู่ริมขอบฟ้า เป็นทะเลสาบระหว่างประเทศของออสเตรียและฮังการี แนวชายแดนคือเขตที่ราบลุ่มริมทะเลสาบเต็มไปด้วยพงอ้อ รอบนอกทะเลสาบงดงามด้วยไร่องุ่น และทุ่งกว้างที่เหล่าปศุสัตว์อาศัยหากิน มีอนุสรณ์ทางโบราณคดี เหมืองหินปูน อารามโบราณ บ้านชาวนาและปราสาท เป็นเครื่องยืนยันการตั้งถิ่นฐานผู้คนในบริเวณนี้ โดยมีทะเลสาบนอยซีดแลร์ ทำหน้าที่ประดุจเบ้าหลอมวัฒนธรรม

•    ซาลสบูร์ก  –      ซาลสบูร์ก ตั้งอยู่ใจกลางทวีปยุโรป เป็นเมืองที่มีชื่อเสียงก้องโลกเรื่องความงามที่หาใครเทียบไม่ได้ทั้งรูปแบบอาคารบ้านเรือน ทัศนียภาพของสิ่งแวดล้อม และเรื่องของพรหมลิขิตที่บันดาลให้วอล์ฟกัง อะมาเดอุส โมสาร์ตถือกำเนิดขึ้นที่นี่ เมื่อค.ศ. 1756 ความเจริญมั่งคั่งอันยาวนานหลายร้อย ปี มีรากฐานจากการค้าเกลือซึ่งได้ชื่อว่าเป็น “ทองคำขาว” จนเป็นเหตุให้ เจ้าชาย อาร์คบิชอปสร้างเมืองขึ้น ด้วยลักษณะแบบอิตาลี ทั้งอาคารทางศาสนามากมาย กับบรรยากาศเฉพาะของเมือง ซาลสบูร์กจึงได้สมญานามว่า “โรมแห่งภาคเหนือ”
•    เชินบรุนน์ –      ที่ประทับฤดูร้อนของราชวงศ์ฮับสเบิร์กและสวนสัตว์ที่มีชื่อเสียงได้รับคะแนน เป็นอันดับต้นในจำนวนสถานที่ท่องเที่ยวขึ้นชื่อของเวียนนา อาคารพระราชวังหลวงแห่งเชินบรุนน์ บริเวณโดยรอบ และอาคารใกล้เคียงจัด คือ อนุสรณ์สถานทางศิลปะและวัฒนธรรมแห่งสำคัญของยุคบารอกอย่างดี เดอะกลอเรียตที่อยู่เหนือพระราชวังมีลานกว้างมองเห็นทิวทัศน์เวียนนาเยี่ยง”จักรพรรดิ” ได้ทุกทิศทาง สวนสัตว์เชินบรุนน์เป็นหนึ่งในสวนสัตว์ที่เก่าแก่และดีที่สุดในยุโรป ดำเนินงานภายใต้แนววิทยาการทันสมัย ไฮไลท์อีกแห่งในบริเวณพระราชวัง คือ ปาล์มเฮาส์ ที่โดดเด่น เพราะรูปแบบก่อสร้างและเป็นสถานที่รวบรวมพันธุ์ไม้หายากจากนานาประเทศ

•    ทางรถไฟสายเซมเมอริง  –      เส้นทางที่มีทิวทัศน์สวยที่สุดจากเวียนนาลงไปทางใต้ของออสเตรีย ทางรถไฟผ่านเขต ‘ภูเขาวิเศษ’ เซมเมอริงเมื่อปี 1841 คาร์ล ฟรีดริค คูเบ็ค ว่าจ้างให้สร้างทางรถไฟไปยังทริเอสเต แต่วิศวกรโยธาจากเวนิส คาร์โล ดิ เกห์กา  ผู้ได้รับมอบหมายให้ทำงานนี้ได้ตัดทางรถไฟผ่านช่องเขาที่สูงเกือบ 1,000 เมตร ซึ่งในยุคนั้นถือว่าเป็นทางรถไฟที่สูงที่สุดในโลก โดยใช้เวลาก่อสร้างเพียง 6 ปี คือระหว่างค.ศ. 1848 – 1856        ในยุคนั้น โครงการที่ท้าทายนี้ได้รับคำสรรเสริญว่าเป็นการผสานเทคโนโลยีกับธรรมชาติได้ ลงตัวที่สุด และยังคงได้รับคำสรรเสริญนั้นมาจนถึงทุกวันนี้ ปัจจุบันเขตเซมเมอริง-แรกซ์ – ชนีแบร์ก ถือเป็นแหล่งที่หมายของการพักผ่อนที่มีระดับของยุโรป เส้นทางรถไฟกว้างขวางครอบคลุมพื้นที่บนภูเขาอย่างทั่วถึง กระท่อมพักแรม และกิจกรรมแบบอัลไพน์ ช่วยเกื้อหนุนการให้บริการของที่พักแบบพื้นเมืองที่มีอยู่หลายประเภท

•    วาเคา  –      วาเคาคือดินแดนช่วงสั้นๆ บริเวณสองฝั่งแม่น้ำดานูบ (เพียง 22 ไมล์จากความยาวทั้งสิ้น 1,740 ไมล์ )ที่มีลักษณะภูมิทัศน์หลากหลาย มีโบราณสถานทางวัฒนธรรมและหมู่สถาปัตยกรรมทางประวัติศาสตร์ ตามเมืองเล็กเมืองน้อยเรียงรายตลอดสองฝั่งแม่น้ำ       ลักษณะที่สร้างความโดดเด่นให้แก่วาเคา คือ ความงามตามธรรมชาติ ทั้งสายน้ำดานูบที่คดเคี้ยว ทุ่งหญ้าและพุ่มไม้เขียวชอุ่มริมฝั่ง หน้าผาหินขรุขระ และความงามที่มนุษย์สร้างขึ้น เช่น ไร่องุ่นขั้นบันได หมู่บ้านที่มีเอกลักษณ์เฉพาะของตัว ฟาร์ม โบสถ์ ปราสาท และซากโบราณสถาน ความพิเศษของภูมิทัศน์เป็นผลจากทิวทัศน์งดงามโดยการแต่งแต้มของอาคารต่างๆ ที่ตั้งอยู่เหนือริมฝั่งตลิ่งสูงชัน ระยะทางตั้งต้นจากสำนักสงฆ์เมลค์ วังเชินบือเฮล ซากปราสาทอักชไตน์ดืนชไตน์ และฮินแทร์เฮาส์ จนถึงสำนักสงฆ์เกอทไวก์บนยอดเขาที่มองเห็นได้แต่ไกล

•    Château de Chenonceau  –      ปราสาทเชอนองโซ เป็นปราสาทที่สง่างามที่สุดในเขตหุบเขาลุ่มแม่น้ำลัวร์ ตั้งอยู่บนฝั่งขวาของแม่น้ำแชร์ ที่สร้างสมัยศตวรรษที่ 16 เน้นในเรื่องสถาปัตยกรรมที่สวยงาม มี ฐานโค้งที่สวยงามรองรับตัวปราสาท ตัวเสาฝังอยู่ที่ก้นแม่น้ำ ปราสาทจึงดูคล้ายลอยอยู่เหนือน้ำ ปราสาทมีสวนสวยและป่าละเมาะที่แวดล้อมอยู่โดยรอบช่วยส่งให้ปราสาทแห่งนี้โดดเด่นยิ่งขึ้น ภายในมีเครื่องเรือนเก่าแก่และภาพวาดมากมาย

•    เมืองเก่าเวียนนา –      เมืองเก่าเวียนนาในปีหนึ่งจะมีนักท่องเที่ยวไปเยี่ยมเยือนมงแซง-มีแชลกว่า 3 ล้าน 2 แสนคน ซึ่งทำให้ที่นี่เป็นสถานที่ท่องเที่ยงยอดนิยมอันดับที่ 3 ของประเทศออสเตรียรองลงมาจากหอไอเฟลและพระราชวังแวร์ซาย

•    แหล่งช้อปปิ้งในประเทศออสเตรีย  –      นอกจากช้อปปิ้งเซ็นเตอร์ขนาดใหญ่อย่าง ‘ ช้อปปิ้ง ซิตี้ ซึด ‘ ชานกรุงเวียนนาแล้ว ยังมีร้านค้าเล็กๆมากมาย จำหน่ายสินค้าของนักออกแบบจากนานาชาติ

•    ถนนช้อปปิ้งสายสำคัญ :

o    เวียนนา: คาร์นทเนร์ ซตราสเซ , มาเรียฮีลเฟร์ ซตราสเซ
o    กราซ: แฮร์เร่นกาสเซ , อันเนนซตราสเซ
o    ลินซ์: ลันด์ซตราสเซ และ ตรอกเล็กตรอกน้อย
o    ซาลสบูร์ก ซิตี้: เกอไทร์เดกาสเซ , ลินเซกาสเซ
o    อินสบรุค: มาเรีย – เทเรซีน – ซตราสเซ
o    คลาเก็นเฟิร์ท: อัลแทร์ พลัทซ์
o    เบรกเอนซ์ : ไคแซร์ ซตราสเซ , คอร์นมาร์คทพลัทซ์
o    ซังต์เพอเท็น: เครมแซร์ กาสเซ

•    ตลาด  –      การเที่ยวชมตลาดคุ้มค่าเสมอ เพลิด เพลินกับภูมิปัญญาหลากหลายของชนจากนานาชาติ ที่ตลาดกลางแจ้งนัชมาร์คท์ในเวียนนาอาหารพื้นเมืองและอาหารเฉพาะถิ่นที่ตลาด ชาวนา สนุกสนานไปกับความพลุกพล่านของตลาดนัดและตลาดของเก่าที่กำลังเป็นที่นิยมกัน ในช่วงสองสามปีมานี้ และ ตลาดคริสต์มาสที่เน้นขายของประดับตกแต่งในเทศกาลคริสต์มาส , ขนมปังขิง และงานศิลปหัตถกรรม ให้บรรยากาศสวยงามเป็นพิเศษ

•    ของที่ระลึกที่มีชื่อเสียง  –      ศิลป หัตถกรรมแบบออสเตรียนมีเสน่ห์เฉพาะตัว : เครื่องแต่งกายตามประเพณีและเครื่องประดับ , ผ้าขนสัตว์จากซาลสบูร์กและทิโรล , ผ้าปักจากฟอราลแบร์ก เซรามิกและพอร์ซเลน ( เอาการ์เท็นไชน่าจากเวียนนา , กมุนเดน เซรามิก , เครื่องเคลือบดินเผาจาก ชทูบ/บูร์เก็นลันด์ ) , เครื่องแก้วและคริสตัล ( เช่น สวารอฟสกี้/ทิโรล ) , ไม้แกะสลัก และอื่นๆที่ยังไม่ได้กล่าวอีกมาก แบร์นชไทน์ ( บูร์เก็นลันด์ ) เป็นแห่งเดียวที่มีเซอร์เพนไทน์ หินมีค่าสีเขียวชนิดหนึ่งใช้ทำเครื่องประดับและของตกแต่ง

•    อาหารออสเตรีย ที่ได้พอเมื่อไปเที่ยวออสเตรียต้องรับประทาน –      อาหาร ออสเตรียอร่อยล้ำคุ้มค่าแคลอรี่ที่เพิ่มขึ้น : น้ำมันเมล็ดฟักทองและไวน์ชิลแชร์จากสทีเรีย ,ช็อกโกแลตโมสาร์ตของแท้จากซาลสบูรก์ , ขนมเค้กซาคเคอร์ที่มีชื่อเสียงของเวียนนา , ขนมปังเซาเนอร์สโตลเลนจากบาดอิชเชิล , ไวน์ชั้นดีจากบูร์เก็นลันด์และรัฐโลเวอร์ออสเตรียรวมทั้งชนัปส์และบรั่นดี ทุกชนิดผลิตภัณฑ์แบบฉบับเฉพาะของออสเตรียน – สิ่งทอ , ศิลปวัตถุ สินค้าหัตถกรรมและ อาหาร – คือของขวัญและของที่ระลึกที่สมบูรณ์แบบ

มีใครสงสัยบ้างเอ่ยว่าทำไมสถานที่ท่องเที่ยวของจีนแห่งหนึ่งจึงชื่อว่า “พระราชวังต้องห้าม”  และต้องห้ามเพราะอะไร ? วันนี้ทัวร์จีนจะเฉลยให้คุณเอง

 สถานที่ตั้งของพระราชวังโบราณแห่งนี้แต่เดิมนั้นก็คือ พระราชวังหลวงของราชวงศ์หยวนแห่งมองโกล ซึ่งต่อมาเมื่อราชวงศ์หยวนล่มสลายลงแล้วมีราชวงศ์หมิงขึ้นมาแทน จักรพรรดิพระองค์แรกของราชวงศ์หมิง จักรพรรดิหงอู่ได้ย้ายเมืองหลวงจากปักกิ่งไปนานกิงและดำริให้รื้อถอนพระราชวังออก ซึ่งต่อมาเมื่อพระราชโอรสของพระองค์ จักรพรรดิหย่งเล่อได้ขึ้นครองราชย์ พระองค์ก็ได้ย้ายเมืองหลวงกลับปักกิ่งดั่งเดิม และทรงสั่งให้ก่อสร้างพระราชวังใหม่ขึ้นในปี พ.ศ. 1949 ซึ่งต่อมาได้กลายมาเป็นพระราชวังต้องห้ามแห่งนี้

         ต่อมาในปี พ.ศ. 2187 ได้เกิดจลาจลขึ้นทำให้พระราชวังสมัยราชวงศหมิงเสียหายไป และเมื่อราชวงศ์ชิงขึ้นครองอำนาจต่อจากราชวงศ์หมิง ทางราชวงศ์ชิงก็ได้ก่อสร้างสร้างขึ้นมาใหม่บนฐานสิ่งก่อสร้างเดิม ทำให้พระราชวังกลายมาเป็นจุดศูนย์กลางอำนาจของจีนอีกครั้งหนึ่งเรื่อยมาจนถึงการล่มสลายของราชวงศ์ชิง และการเปลี่ยนมาเป็นระบอบสาธารณรัฐ

          พระราชวังต้องห้าม จากชื่อภาษาจีน แปลตามตัวอักษรได้ว่า “เมืองต้องห้ามสีม่วง” พระราชวังต้องห้ามตั้งอยู่ใจกลางของกรุงปักกิ่ง เมืองหลวงของประเทศจีน เป็นพระราชวังหลวงมาตั้งแต่สมัยกลางราชวงศ์หมิงจนถึงราชวงศ์ชิง พระราชวังต้องห้ามยังรู้จักกันในนาม พิพิธภัณฑ์พระราชวัง ครอบคลุมพื้นที่ 720,000 ตารางเมตร อาคาร 800 หลัง มีห้องทั้งหมด 9,999 ห้อง และมีพระที่นั่ง 75 องค์ ใช้ระยะก่อสร้างประมาณ 14 ปี ตั้งแต่ พ.ศ. 1949 จนถึง พ.ศ. 1963

           พระราชวังต้องห้ามตั้งอยู่ทางทิศเหนือของจัตุรัสเทียนอันเหมิน นักท่องเที่ยวสามารถเข้าสู่พระราชวังต้องห้ามได้ทางจตุรัสนี้ ผ่านประตูเทียนอันเหมิน บริเวณรอบจตุรัสเทียนอันเหมิน เรียกว่า อาณาเขตหลวง โดยมีสิ่งก่อสร้างสำคัญอยู่โดยรอบ เช่น มหาศาลาประชาคม หอพระสมุด ห้องหับต่างๆอีกมาก รวมทั้งยังมีสวน ลานกว้าง ทางเดินเชื่อมกันโดยตลอด ในอดีตภายในเป็นที่ประทับของจักรพรรดิ โดยมีสนมกำนัล ขันที และข้าหลวงรับใช้ ซึ่งคนเหล่านี้ต้องอาศัยอยู่ในนครต้องห้ามตลอดชีวิต เพื่อความสำราญของจักรพรรดิ ในวังจะมีวิเสท 6,000 คน ประกอบพระกระยาหาร มีสนมกำนัล 9,000 นาง ซึ่งมีขันที 70,000 คน คอยดูแลให้ มีคำเล่าลือกันว่า พระนางซูสีไทเฮา เวลาเสวยก็จะมีพระกระยาหารถึง 148 ชุด และทรงส่งขันทีไปเสาะหาชายหนุ่มซึ่งเข้าวังแล้วจะไม่มีผู้ใดพบเห็นอีกเลย

           แม้ว่าประเทศจีนจะไม่มีสถาบันพระมหากษัตริย์แล้ว พระราชวังต้องห้ามก็ยังคงเป็นสัญลักษณ์ของประเทศจีน และภาพประตูเทียนอันเหมินก็ยังปรากฏอยู่ในตราประจำสาธารณรัฐประชาชนจีนอีกด้วย นอกจากนี้ พระราชวังต้องห้ามยังเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงที่สุดแห่งหนึ่งของโลก ซึ่งไม่นานมานี้ ทางรัฐบาลจีนได้มีนโยบายจำกัดปริมาณนักท่องเที่ยวเพื่อจะอนุรักษ์สภาพของอาคารและสวนหย่อมไว้

            ยูเนสโกได้ประกาศให้พระราชวังต้องห้ามร่วมกับพระราชวังเสิ่นหยางเป็นหนึ่งในมรดกโลกในนาม พระราชวังหลวงแห่งราชวงศ์หมิงและราชวงศ์ชิงในปักกิ่งและเสิ่นหยาง เมื่อ พ.ศ. 2530 (ค.ศ. 1987)

             พระราชวังต้องห้ามเป็นที่รู้จักในหลากหลายชื่อ ในภาษาจีนนั้น ชาวจีนจะเรียกพระราชวังต้องห้ามว่า กู้กง ซึ่งแปลว่า พระราชวังเก่า นอกจากนี้ คำนี้ยังใช้เรียกพระราชวังเก่าตามเมืองต่างๆ ที่มีอยู่ทั่วไปในประเทศจีนด้วย

            ส่วนคำที่เรารู้จักกันดีว่า “พระราชวังต้องห้าม” นั้น แปลมาจากภาษาจีน จื่อจิ้น เฉิง ซึ่งแปลตามตัวอักษรได้ว่า “เมืองต้องห้ามสีเลือดหมู” ด้วยเหตุที่ว่า ห้ามสามัญชนเข้าไปในบริเวณวังหลวงโดยเด็ดขาด และสีเลือดหมูนั้นเป็นสีอาคารและหลังคาโดยทั่วไป